ТОЛКУВАЊЕ НА ЕВАНГЕЛИЕТО ВО ТРЕТ ДЕН ВЕЛИГДЕН
Лука, зач. 113 гл. 24 ст. 12-35
Денешното Евангелие говори за тоа како Господ Спасителот после своето воскресение им се јавил на двајца свои ученици кога тие оделе за Емаус. Овој настан го спомнува и евангелистот Марко во глава 16, 12-13.
-„А Петар стана и отрча до гробот се наведна и ги виде само ленените завои, и отиде назад, чудејќи се за она што се случило.“
Во недела рано жените мироносици побрзаа кон гробот за да го помазаат телото на Спасителот, но кога дошле таму, Господ веќе воскреснал и тие виделе ангели, а некои и самиот Господ, па потоа побрзале да им јават на учениците дека Господ воскреснал. Но, учениците веднаш не им поверувале, а Петар, кој постојано се одликувал со живост и енергија, веднаш потрчал кон гробот за да се увери самиот. Кога дошол до гробот тој ги видел само платната во кои Господ бил завиткан при погребувањето. Петар дошол до гробот трипати: еднаш сам, потоа со Јован, за што и Јован сведочи, и по третпат повторно сам. Петар истрчал кон гробот за да го види учителот пред останатите ученици и за да добие простување за тројното одрекување. Одел до гробот три пати зошто три пати се одрекол од Спасителот.
-„И ете, во истиот ден, двајца од нив одеа во едно село, наречено Емаус, оддалечено шеесет стадии од Ерусалим, и разговараа меѓу себе за сите овие настани.“
Овие двајца биле Христови ученици. Еден од нив бил Клеопа, а другиот не се именува, но некои мислат дека бил евангелистот Лука. Под зборовите „оној ден“ се разбира денот на воскресението на Спасителот, т.е. недела. Емаус бил оддалечен од Ерусалим 11 километри (60 стадии). Познати се две места со име Емаус. Првото место е она кое подоцна било наречено Никопол и бил 35 километри оддалечен од Ерусалим и во него Јуда Макавеј го победил Горгиј, Сирскиот војсководец. Другото место, според сведочењето на Јосиф, било пред Тиверијада и во него имало топли бањи. Спомнатите двајца ученици, патувајќи кон Емаус зборувале меѓу себе за се што тие денови се случило со Спасителот, т.е. за Неговото страдање, распнувањето, погребувањето и воскресението за кое мироносиците јавиле.
-„И додека тие разговараа и се запрашуваа, Сам Исус им се приближи и одеше со нив.“
Според сведоштвото на Јован кое вели дека учениците сеуште не знаеле, т.е. ни на денот на воскресението дека Он-Христос, како што е претскажано во Светото Писмо, ќе стане од мртвите во третиот ден, и овие двајца ученици се прашувале еден со друг и се објаснувале како е тоа можно Христос како вистински Месија да страда и како може да воскресне кога умрел. И токму кога зборувале за тоа, Христос им се приближи и направи тие да не Го познаат и им се покажа како патник.
-„Но на нивните очи не им беше дадено да Го препознаат. И им рече: „Какви се тие зборови што ги водите патем меѓу себе и зошто сте нажалени?”
Господ како сезнаен знаел за што тие зборувале, но бара и тие самите да кажат за да може Неговата наука да има поголемо влијание врз нив. Прашањето: „зошто сте налажени“ сведочи дека учениците сеуште се сомневале во Христовото воскресение и дека сеуште не го разбирале се она што со Него се случувало и затоа биле нажалени.
-„И едниот од нив, по име Клеопа, Му одговори и рече: „Дали си Ти единствениот странец во Ерусалим, Кој не знаеш, што се случило во него овие дни?”
Прашањето на Спасителот многу ги зачудило учениците кои не можеле да замислат дека во Ерусалим имало некој кој не слушнал што се случило со Спасителот и затоа Клеопа му се обраќа со такво прашање на новиот сопатник.
-„И им рече: „Што?” А тие Му рекоа: „Она што стана со Исуса Назареецот, Кој беше пророк силен на дело и во словото, пред Бога и пред целиот народ: како нашите свештенички главатари и старешини Го предадоа да биде осуден на смрт и Го распнаа, А ние се надевавме дека е Тој Оној, Кој ќе го избави Израел. И покрај сето тоа, веќе е трет ден откако стана ова. А нè збунија и некои жени од нашите, кои биле многу рано на гробот, и не го нашле Неговото тело; дојдоа и кажаа дека виделе и појава на ангели, кои им рекле дека Тој е жив. Некои од нашите отидоа до гробот и најдоа како што рекоа жените, но Него не Го виделе.”
Спасителот ги запрашал: „што?“ за тие да ги кажат сите детали кои не можеле да ги разберат за после да им објасни и докаже дека се што Нему Му се случило било предвидено во СветотоПисмо и според тоа тие биле должни без никакво сомневање да поверуваат дека распнатиот Исус Христос бил вистинскиот Месија.
Во горните стихови, евангелистот Лука опширно го опишува се она што двата ученика кажале. Тој наведува дека тие го признаваат за пророк и силен на дело и зборови и пред Бога и пред народот и понатаму дека архиереите и началниците го осудиле на крсна смрт; дека тие се надевале дека Он дошол да го спаси Израил, но дека во сето тоа се излагале бидејќи веќе бил трети ден како Он е погребан. Вистина, велат учениците, дека се јавиле ангели и дека жените ги виделе и дека по нивното сведоштво некои ученици отишле на гробот и го нашле празен, исто како и жените, но Христа не Го виделе. Но после сите овие зборови, кој може да тврди дека учениците и без силни и вистински докази биле спремни да го признаат воскресението на Спасителот.
-„ И Тој им рече: „О неразумни и спори во срце, за да верувате во сè што рекле пророците! Не требаше ли Христос да го претрпи тоа, и да влезе во Својата Слава?” И кога почна од Мојсеја и од сите пророци, им протолкува што е пишано за Него во целото Писмо.“
Новиот сопатник сега одеднаш се покажува како учител кој силно ги укорува со зборот „безумни“, т.е. вие кои неправедно судите за настаните на страдањето Христово, како и со зборовите: „спори во срцето“, т.е. кои тешко верувате во се она што пророците го предскажале за страдањата, смртта и воскресението на Месијата и што историски сведочи дека Он е Месијата. Заради тоа Христос и во оваа прилика им ги наведува сите пророштва за Себе за да разберат „дека Христос требало да пострада и да претрпи се што претрпел па дури тогаш да влезе во својата слава“.
-„ И кога се приближија до селото, во кое одеа, Тој се направи како да сака да оди натаму.“
И кога се приближија до Емаус, сигурно Спасителот почнал да се простува со своите сопатници покажувајќи им дека Он намерава да го продолжи патот понатаму.
-„Но, тие Го задржуваа, велејќи: „Остани со нас, зашто вечерта е близу, а денот веќе превали!” И влезе да остане со нив.“
Учениците својот сопатник Го понудиле таа ноќ да остане со нив и на тоа ги натерало душевното расположение и доверба кон Него, но тие тоа го премолчеле, а како причина кажале дека се приближувала ноќта и како што се знае од Стариот Завет, било опасно по тој пат да се патува преку ноќ да се патува. Но, Спасителот ги знаел нивните чувства и затоа им ја исполнил молитвата и останал со нив, а постои можност еден од учениците да имал своја куќа во Емаус, па и во таа куќа останал да вечера.
-„ И додека беше прилегнат со нив покрај трпезата, зеде леб, благослови, го раскрши и им го даде. Тогаш им се отворија очите и Го препознаа; но Тој стана невидлив за нив“.
Кога Спасителот го благословил лебот и им го подавал, тие по тоа го препознале зошто благословувањето им било познато. Но, Он веднаш нестанал пред учениците затоа и тие за да не се задржуваат, туку веднаш да се упатат кон останатите ученици и нив да им јават дека го веделе воскреснатиот Господ и дека зборувале со Него.
-„ И си рекоа еден на друг: „Не гореше ли срцето во нас, кога ни зборуваше патем и ни ги толкуваше Писмата?”
А кога учениците при благословувањето на лебот Го познале својот божествен учител, кој веднаш исчезнал, тие живо си спомнале на она пријатно душевно расположение кое го почуваствувале на патот кога Господ им го толкувал Светото Писмо, па сега со чудење се прашуваат како тогаш не го познале. Бидејќи учениците се чуделе на се што со Христос се случило и бидејќи не разбрале како било можно Он да страда, Спасителот им протолкувал како се тоа требало да се случи и како доказ им наведувал и пророштва од Стариот Завет за Месијата докажувајќи дека сите тие врз Него се исполниле.
-„ И во истиот час станаа и се вратија во Ерусалим, каде ги најдоа собрани Единаесетмината, и тие кои беа со нив, кои зборуваа: „Господ навистина воскресна; му се јавил на Симона!”
Учениците штом го препознаа Господ и штом Него го снемало, веднаш ја оставиле вечерата и веднаш поитале во Ерусалим да ги израдуваат и останатите другари кои биле единаесетмина, зошто Јуда веќе се обесил. Но, тука не бил ни Тома, значи од каде единаесетмина? Единаесетиот бил Матија кој бил избран на местото на Јуда. Кога патниците ги нашле единаесетмината и тие кои беа со нив, сигурно се однесува на некои од 70-те избрани апостоли или може и сите 70-мина. Дека Спасителот се јавил и на Симон Петар зборува и Апостол Петар во 1 Коринтјаните, 15, 5, како и Марко во глава 16, стих 12.
-„А тие пак раскажаа што се случило патем и како Го препознаа при раскршувањето на лебот.“
Кога единаесетмината со другите разговарале за Христовото воскресение и за тоа како Господ им се јавил не само на мироносиците, туку и на Петар, токму во тоа време доаѓаат патниците од Емаус раскажувајќи што со нив се случило, дека и тие Го виделе воскреснатиот Господ и ова уште повеќе ги уверило учениците дека Господ навистина воскреснал. Секое сомневање веднаш престанало зошто токму кога ова го зборувале и Господ лично им се јавува поздравувајќи ги со: „мир вам“.
БЕСЕДА НА ТРЕТ ДЕН ВЕЛИГДЕН
Во името на Отецот и Синот и Светиот Дух
Кога Господ Спасителот после своето славно воскресение им се јавил на своите ученици, кои, плашејќи се од Јудејците, биле сите заедно скриени во една куќа, тогаш Господ ги поздравил со зборовите: „мир вам“, т.е. не плашете се и не се сомневајте веќе; еве Јас сум со вас. И учениците се израдувале со голема радост кога Го виделе Господа кој им го пренесува својот небесен мир. Овој поздрав е толку важен во човечкиот живот и толку е потребен, што човекот на змјата не може да живее, а уште помалку да биде среќен без овој мир, па затоа во оваа беседа ќе стане збор за мирот.
Каде владеат страстите, таму го нема овој блажен мир. Луѓето врз кои владеат страстите како: злоба, завист, омраза, освета, прекумерно тежнеење кон богатство и кон телесни наслади, таквите луѓе не можат да имаат мир, тие не може да имаат душевно спокојство, ниту весела и спокојна совест. Но, вистина е и тоа дека само единиот Бог има совршен мир, мир на кој нема граници, но кој преблагиот Бог го дава на луѓето според ниваната заслуга. Господ Спасителот кога слегол на земјата, тој блажен мир го разеал по неа, зошто со своето распнување на крстот ја смирил грешната земја со праведното небо, затоа и ние велиме дека Исус Христос е нашиот мир.
Светот вели дека сиромашните имаат свои незгоди, потреби, тешкотии и разни непријатности и дека сето тоа ги натажува и срцето и душата и така човекот го лишува од душевниот мир. Потоа светот вели дека богатството е среќата зошто богатиот човек прави она што сака, па затоа на богатиот му се мирни и спокојни и срцето и душата и дека тој ужива во мирот. Оваа светска наука на многу луѓе им е пријатна па затоа тие мислат дека мирот и спокојството се во богатството! Но, Господ Спасителот, за да ни покаже колку оваа наука е погрешна, Он во своето Евангелие ни ја покажа состојбата на еден богат и вели: „На еден богат човек му родиле нивите“. Овој човек бил богат и бидејќи нивите богато му родиле, тој станал уште побогат. Но дали богатството му донел душевен мир? Не, зошто му предизвикало многу грижи, па затоа кога тој видел дека нивите му донеле богат род, рекол: „Што ќе правам сега, немам во што да го соберам родот“. Богатиот се грижи заради изобилството, а сиромавиот заради немањето! Богатиот го мачат грижи што богатството му се зголемува, а сиромавиот го мачат грижи зошто сиромаштвото му се зголемува. Но, богатиот се простил од своите грижи и вели: „Еве што ќе направам: ќе ги урнам своите житници и ќе изградам поголеми и таму ќе го соберам сето жито“. Но зарем уривањето на старите и градењето на нови житници не е нова грижа и ново страдање? Зарем тоа не е неспокојство? На крај овој богат човек наоѓа мир и спокојство не во имотот, туку во својата фантазија, не во овој свет кој е речиси под негова власт, туку во иднината која му е непозната и врз која нема власт, зошто вели: „и ќе и кажам на својата душа:‘душо имаш многу имот за многу години, почини, јади, пиј и весели се“. Но кога ова спокојство ќе настапи? Но дали богатиот го дочекал времето на уривањето на старите житници и градењето на нови за да ги собере сите плодови? Не, зошто Бог му рече: „безумнику, оваа ноќ ќе ја земам твојата душа; а она што си поправил, чие ќе биде.“ И така овој богат човек никогаш не уживал во мирот и спокојството кое го очекувал од своето богатство, туку целото време од својот живот го поминал во грижи и работа, во немир и неспокојство и на крај го снашла ненадејна смрт. Ваквите ненадејни умирања, вели Господ Спасителот, се случуваат на оние кои бараат мир и спокојство во земското богатство, а не во небесното, т.е. во доблестите. Заради тоа и Светото Писмо вели: „тоа се случува на оној кој за себе стекнува богатство, а не се богати во Бога“, т.е. кој не се збогатува со топла вера и добри дела. заради тоа и апостолот Павле вели: „А кои сакаат да се збогатат тие запаѓаат во замки и многу луѓе во штетни желби кои го потопуваат човекот во пропаст и погибел, па затоа и гледаме дека среброљубците се постојано во расправии зошто се служат со лукавства, измами, лаги, неправди и кривоклетства, а сите тие се плодови на светската наука за богатството. Но, зарем од сето ова може да се има мир и спокојство?
Светот вели дека кога се воздржуваш не ги исполнуваш сопствените желби и тогаш тие се шират и растат и со тоа ти го вознемируваат спокојсвото, затоа задоволувај ги страстите за да имаш мир и спокојство! Ваквата поука е навистина пријатна за телото, па затоа и мнгумина ја слушаат, но Спасителот за да ни ја покаже погрешноста и на оваа наука, верно ни го покажа животот на блудниот син, чија историја на сите ни е добро позната. Откако блудниот син го примил својот дел од наследството, отишол во далечна земја за таму во потполна слобода да може да ги задоволи сите свои желби. И во далечниот свет многу јадења и пиења и играчи и музика ги задоволувале секој ден, но од сето тоа каков душевен мир тој добил? Кај својот татко живеел скромен живот со воздржување, тогаш бил господар, но кога не се воздржувал и станал блуден, тогаш станал слуга и свињар зошто кога го потрошил се она што го имал, тој останал и без пријатели и бидејќи било гладна година, тој бил принуден да стапи во служба и да чува свињи. Но и таму гладен сакал да се насити од онаа храна со која ги хранеле свињите и во таа состојба повикал: „во домот на својот татко многу слуги имаат леб и јадења, а јас умирам од глад.“ – Значи вакво е спокојсвото и мирот кое го донесува задоволувањето на телесните желби и кои ги дава овој земски свет.
Така душевниот мир не се постигнува со помош на богатство и задоволување на телесните желби, туку се добива преку душевни доблести и душевно богатство.
Господ покажал и друг попознат и пожив начин преку кој се добива душевен мир и го покажал преку пророкот кој вели: „Голем мир имаат оние кои го љубат законот Божји и кај нив нема сопнување“. Но, на кого не му е познато дека оној кој Го љуби Бога и го исполнува Неговиот закон, него и Бог го љуби и тогаш никој и ништо во светот не може да го поремети неговиот мир и спокојство.
И после сето ова лесно може да се разбере дека доколку сме постојани во христијанските доблести, дотолку во нас има повеќе мир божји. Но штом нашата душа ја извалка некој грев, тогаш веднаш го снемува мирот и доаѓа немирот, го снемува спокојството и настапува мачното вознемирување. Кој сака оваа вистина уште подобро да ја разбере нека го замисли животот на светите ангели на небото и ќе види дека кај нив владее царството на мирот. Нека го замислат рајот во кој нашите прародители Адам и Ева живееле во царството на мирот се додека биле чисти од гревот, но штом згрешиле, штом поверувале во демонските зборови дека ќе станат богови кога ќе го вкусат плодот од забранетото дрво и штом станале непослушни кога ја престапиле Божјата заповед, „веднаш им се отворија очите и тие разбраа дека се голи“, страв ја исполнило нивната душа и неспокојството на совеста ги мачело па затоа почнале да се кријат заборавајќи дека од Бога не можат да се сокријат. Мирот меѓу нив и Бога исчезнал и тие лишени од рајот, морале со пот на нивните лица да ја обработуваат земјата, да се хранат поминувајќи го животот во разни беди и неволји, во секакви болести и тешки маки. Но зарем ваквите тешкотии не не снаоѓаат и нас кога грешиме? Кога царот Давид, сред својата царска слава почнал да греши, зарем не го опфати неспокојство и немир за кои вели: „Нема мир во моето тело…постојано одам тажен заради моите гревови. Моите безаконија излегоа на врвот на мојата глава и како тешко бреме ми отежнаа. Истоштен сум и многу ослабен од трепетот на моето срце“.
Затоа ние многу грешиме кога бараме мир и спокојство во богатството или во телесните уживања, во високите положби во општеството или во сластите на овој свет. Господ Спасителот е господар на мирот и Он го дава само на оние кои се достојни и затоа на своите Апостоли им вели: „Во која куќа да влезете прво поздравете со: мир на оваа куќа, па ако таму биде синот на мирот, врз него ќе остане вашиот мир; но ако не биде, тогаш мирот ќе се врати кај вас“. Спасителот преку своите свештеници на сите им го дава својот божествен мир, тоа најголемо богатство кое го засладува човечкиот живот. Кој сака душевен мир нека се одликува со доблести и исполнување на светите божји заповеди, па Господ ќе му го даде својот мир во се и секогаш. Амин.
МВПЦ манастир Ветлеем
Translator
Посетители
ПАРАКЛИС НА МВПЦ ВО СОЛУН
ЖИВОТОТ МОНАШКИ Е ОДРЕДБА КОЈА СЕКОЈ ЕДЕН ЈА ДОНЕСУВА ИНДИВИДУАЛНО А НЕ ЗА ПРИЧИНА,ВО МАНАСТИР ИЛИ ПАРАКЛИС МОЖЕ ДА ЖИВЕАТ ПОВЕЌЕ МОНАСИ ИЛИ САМО ЕДЕН КОЈ ВО СВОЈАТА ОСАМЕНОСТ И ВО СВОЈАТА МОЛИТВА СЕ ДОБЛИЖУВА ДО ГОСПОД И ДО НЕГОВИТЕ ИСКУШЕНИЈА.
-
ДА СЕ ВАКЦИНИРМЕ ИЛИ НЕ?
Сестри и Браќа вие кој испративте маил пораки со прашање дали треба да постиме во колку се вакцинираме? Секој еден православен кој не е болен и не употребува лекови за некоја болест е оправдан и не треба да пости,додека дали да постиме во колку се вакцинираме е јасно ако сме во состојба која не е споена со здравјето секој еден треба да Пости кој ќе оди на Света Причест за Велигден. +++јован хаџи Рамноапостолни Словенски Просветители Свети Кирил и Методиј
- О, сефални и рамноапостолни Кириле и Методие, поклонувајќи се пред вашата чесна икона, срдечно ве молиме: погледнете милостиво на нас, кои со вашиот труд бевме просветени, и оградете не со вашата недремлива заштита од злобните демонски замки! Погледнете на ова лозје што го насадивте и не оставајте го на дивите свињи да го раскинуваат. Сочувајте ја, свети угодници Божји, нашата Православна вера, која вие ја изградивте врз камен-темелникот Христос, та да биде непоместлива и од овој камен да се растураат брановите на секое маловерие. Укрепете ги нашите пастири во сите добродетели и во подвигот на проповедање, вразумете ги верниците за да го слушаат нивниот глас. Сочувајте ги сите словенски земји од секое лишување, од оган и од меч, од смртоносни болести и од секакво зло. Слушнете го и секој човек, кој со вера ви пристапува и кој изискува благодатна помош од вас. Во страшниот, пак, час на смртта, бидете ни, на сите нас, благи застапници и прогонувачи на темните демонски сили, та во мир и покајание да го завршиме земскиот мегдан, да стасаме до насладување со вечните богатства и заедно со вас да ја прославуваме Пресвета Троица – Отецот и Синот и Светиот Дух. Амин!
АПОСТОЛИ ПЕТАР И ПАВЛЕ
Неговата Светост Патријарх Ерусалимски Иринеј I
Patriarch Irineos 1 Patriarch by the Mercy of God, of the Holy City of Jerusalem, All Palestine, Syria of Arabia, Beyond the Jordan, Cana of Galilee and Holy Sion.
Неговото Блаженство
Архиепископ Ветлеемски и Скандинавски ++Јован Хаџи-
ГОСПОДЕ, БЛАГОСЛОВИ ГИ МОИТЕ НЕПРИЈАТЕЛИ
Исус немал слуги, но сепак го викале Господар, Тој немал диплома,сепак го викале Учител, Тој немал лекови,сепак го викале Лекар, Тој немал војска,сепак и кралевите се плашеле од Него, Тој не освојувал воени битки ,сепак Го освоил светот, Тој не направил ниедно злодело,сепак го расапнале Тој бил закопан во гробот,сепак Тој живее денес.... МАКЕДОНСКА ВИСТИНСКА ПРАВОСЛАВНА ЦРКВА,ОСЛО
СИМВОЛ НА ВЕРАТА
Tриесет и три молитви за триесет и трите јазли на бројаницата
01. Спомни, Господи, за мир во светот. 02. Господи, Исусе Христе, помилуј ја Црквата наша и нашето Православие. 03. Господи, Исусе Христе, помилуј го Архиепископот наш и неговото братство. 04. Господи, Исусе Христе, помилуј ги, низ целата Земја, Православните клирици и лаици. 05. Господи, Исусе Христе, помилуј го нашиот Духовник и отец и неговото братство. 06. Господи, Исусе Христе, помилуј ја нашата војска и безбедносните служби. 07. Господи, Исусе Христе, помилуј ги началниците на нашиот народ. 08. Господи, Исусе Христе, помилуј ги оние кои нè мразат, нè љубат и кои се молат за нас. 09. Господи, Исусе Христе, помилуј ги нашите родители, добродетели и учители. 10. Господи, Исусе Христе, помилуј ги нашите по тело и по дух браќа и сестри и роднини. 11. Господи, Исусе Христе, помилуј ги старите и осамените луѓе. 12. Господи, Исусе Христе, помилуј ги новороденчињата, незаштитените и слабите. 13. Господи, Исусе Христе, помилуј ги децата кои учат. 14. Господи, Исусе Христе, помилуј ги младите момчиња и девојки. 15. Господи, Исусе Христе, помилуј ги наркоманите, алкохоличарите и пушачите. 16. Господи, Исусе Христе, помилуј ги сопружниците на Православните семејства. 17. Господи, Исусе Христе, помилуј ги нашите бремени сестри. 18. Господи, Исусе Христе, помилуј ги вдовиците и сираците. 19. Господи, Исусе Христе, помилуј ги разделените сопружници и нашите браќа и сестри во искушение. 20. Господи, Исусе Христе, помилуј ги болните по тело и по душа. 21. Господи, Исусе Христе, помилуј ги оние кои се трудат и работат во светите манастири и парохии. 22. Господи, Исусе Христе, помилуј ги благочестивите поклоници во светите манастири и цркви. 23. Господи, Исусе Христе, помилуј ги оние кои пловат, патуваат, летаат, затворениците и очајаните. 24. Господи, Исусе Христе, помилуј ги нашите ожалостени браќа. 25. Господи, Исусе Христе, помилуј ги судиите и политичарите. 26. Господи, Исусе Христе, помилуј ги опрелестените и оние кои го хулат светото Православие. 27. Господи, Исусе Христе, помилуј нè и дај ни време мирно. 28. Господи, Исусе Христе, сочувај нè од болест, гнев, опасност и просвети ги лекарите и болничарите. 29. Господи, Исусе Христе, сочувај нè од глад, нужда и несреќа. 30. Господи, Исусе Христе, сочувај нè од жештина, пожари и земјотреси. 31. Господи, Исусе Христе, сочувај нè од поплави, тонење и мраз. 32. Господи, Исусе Христе, упокој ги и душите на отците, мајките, браќата и сестрите, роднините, дедовците и прадедовците наши. 33. Господи, Исусе Христе, помилуј ме мене грешниот.СВЕТА ТРОИЦА
ОСЛО ПАРАКЛИС МВПЦ
ВИСТИНСКО ПРАВОСЛАВИЕ
По предавството на Православието во рацете на се попогубната појава на екуменизмот во светот, се појави Вистинското Православие насекаде во светот, така да и ние, како Македонска Вистинска Православна Црква, се залагаме за зачувување на изворните вредности на Православието како што го предале Апостолите прво на првите цркви и епископи во раното Христијанство, а потоа тие на Светите Оци, кои на Седумте Вселенски Собори ги зацврстија темелите, односно ги одредија догмите и каноните на Светата Православната Црква. Сето ова Македонска Вистинска Православна Црква се заложува ништо да не биде сменето или да претрпи влијание од современото време. Македонска Вистинска Православна Црква доследно ќе ги спроведува учењата на Светото Писмо и делата на Светите Отци во своите вистини. Македонска Вистинска Православна Црква има и ќе има добри односи со сите оние кои сакаат да ја практикуваат заповедта на нашиот Господ Исус Христос,кој го промовира единството и љубовта , и покрај разликите, ставови и традиции на едни кон други , "Кога се двајца или тројца собрани во Мое име, Јас сум во средината" "Но ако и ние, или ангел од небото, ви проповеда друго евангелие, различно од она што ви го проповедавме, да биде проклет! Како што рековме порано и сега пак велам: ако некој ви проповеда евангелие, што се разликува од она што го примивте, да биде проклет! Дали јас сега ги уверувам луѓето или Бога? Или настојувам да им угодам на луѓето? Ако уште би им угодувал на луѓето, немаше да бидам Христов служител. Зашто, ве известувам, браќа, дека Евангелието кое го проповедав не е човечко,бидејќи ниту јас го примив од човек ниту го научив, туку преку откровението на Исуса Христа."(Гал.1,8-12) „Чувајте го чедо мое јазикот, како земјата. Зборот може да се изгуби како град, како земја, како душа. А што е со луѓето што го губат нивниот јазик, земјата, душата? Немојте да земате туѓи зборови во вашата уста. Ако се земе странски збор, не сте победиле, сте се отуѓиле. Подобро е да се изгуби најголемиот град на својата земја, но не најмалите и најзначајните зборови на вашиот јазик. Земји и држави не се освојуваат со ножеви и јазици. Бидете свесни дека непријателот ќе те покори и ќе те освоји колку што многу зборови ти земе и свои ти потури. Луѓето кои ги губат своите зборови, престануваат да постојат. Постои мој синко, болест која го напаѓа јазикот на телото како болест. Се сеќавам на такви инфекции и зарази. Најчесто тоа влијае на луѓето по рабовите, на допир на една нација во друга, каде што јазикот на јазикот тара на јазикот на друга нација„
НЕМА ВЕРА,БЕЗ ВИСТИНСКА ПРАВОСЛАВНА ВЕРА
„Господи Исусе Христе, Сине и Логосу на живиот Бог, по молитвите на Богородица и на сите Твои светии, помилуј ме, грешниот и непотребниот слуга твој“.
-
ЈАКОВОВА ЛИТУРГИЈА
Литургија на Светиот Апостол Јаков,братот Господов,неговото Евангелие е прогласено за неканонско како и сето останато досега не објаснето од канонската екуменитичка црква но Вистинската Црква го Чествува +++јован-хаџи ГОСПОД НИ ДАДЕ ДЕСЕТ ЗАПОВЕДИ
1. Јас сум Господ Бог твој, да немаш други богови освем Мене 2. Не прави идол или слика на она што е горе на небото, што е долу на земјата, што е во водата и под земјата, не им се поклонувај и не им служи. 3. Не изговарај го напразно името на Господа, твојот Бог. 4. Спомнувај си за денот на одморот за да го празнуваш, шест дена работи и сврши ги сите работи, а седмиот ден посвети го на Господа, твојот Бог. 5. Почитувај ги таткото и твојата мајка за да ти биде добро и да поживееш долго на земјата. 6. Не убивај. 7. Не прави прељуба. 8. Не кради. 9. Не сведочи лажно против својот ближен. 10. Не пожелувај ништо што е туѓо.
ПРВО ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИОТ АПОСТОЛ ПАВЛЕ ДО КОРИНТЈАНИТЕ
„24. и, откако заблагодари, го прекрши и рече: „Земете, јадете, ова е телото Мое, кое се крши за вас; правете го ова за спомен Мој!” 25. По вечера, исто така, зеде и чаша, па рече:”Оваа чаша е Новиот завет во Мојата крв; ова правете го, кога ќе пиете за Мој спомен!” 26. Оти, кога ќе го јадете овој леб и кога ќе ја пиете оваа чаша, вие ќе ја објавувате смртта на Господа, додека Он не дојде. 27. Затоа, оној што недостојно јаде од овој леб и пие од чашата Господова, виновен ќе биде спрема телото и крвта на Господа. 28. Но, човекот да се испита самиот себе и потоа да јаде од овој леб и да пие од оваа чаша. 29. Зашто, кој јаде и пие недостојно, тој го јаде и пие своето осудување, бидејќи не го разликува телото Господово. 30. Па затоа меѓу вас има многу немоќни и болни, а мнозина и умираат. 31. Оти, ако бевме се испитувале сами себе, тогаш немаше да бидеме осудени.ЗА ЉУБОВТА КОН БОГА
АСКЕТСКИ ОГЛЕДИ, СВЕТИ ИГНАТИЈ БРЈАНЧАНИНОВ „ Многу подвижници, примајќи ја природната љубов како божествена, ја распалиле својата крв и ја распалиле својата фантазија. Состојбата на распаленост лесно преминува во состојба на измама. Оние кои се наоѓале во распаленост и измама, многумина ги сметале за исполнети со благост и светост, а тие биле жртви на самоизмама. Имало многу такви подвижници во западната црква, од времето кога таа упаднала во папизмот, кој богохулно му припишува на човекот божествени особини и на човекот му оддава поклонение кое одговара и прилега само на Бога. Тие подвижници напишале многу книги во својата распалена состојба во која самоизмамата им изгледала како божествена љубов, додека растроената вообразеност им прикажувала мноштво од виденија кои им ласкале на нивната самољубовост и грдост. Сине на источната Црква! Оддалечи се од читањето на таквите книги, оддалечи се од слушањето на поуките на самоизмамените. Раководи се според Евангелието и светите Отци на источната Црква, во смирение влегувај во духовната висина на божествената љубов, преку извршување на Христовите заповеди.“АПОСТАСИЈА
На 7 декември 1965 година, АПОСТАСИЈАТА (ОТПАДНИШТВОТО) на светското Православие од Бога е целосно исполнето. Вселенскиот патријарх Атенагора и папата Павле VI истовремено „ја отповикаа анатемата од 1054 година“. Анатемата беше објавена поради папската сеерес за да се заштити Православието од богохулните доктрини кои водат во пропаст. Со „отповикувањето“ на анатемата, Атенагора официјално прогласи дека папата и неговите следбеници биле неправедно одалачени, дека Црквата погрешно тврдела дека доктрините на папизмот биле лажни и дека навистина латинскиот папизам е дел од Православието! По заедничкото отповикување на анатемата во 1965 година, протагонистите на еретичкиот екуменизам, Атенагора и папата Павле VI, се сретнале во Рим во 1967 година за да го прослават безбожниот почеток на унијата на црквите. Унијата со папистите е потпишана во Баламонд во 1993 година од страна на православни екуменисти. Единството на Западот и Истокот е воспоставено! Вистинското Православие,Македонска Вистинска Православна Црква и Патријаршија е против овој безбожнички чин и се бориме против сите богохулни модернистички движења на „канонската Православна Црква“ која со својот широк пат води милиони души во вечна погибел.-
ИЖЕ ХЕРУВИМИ
ИЖЕ ХЕРУВИМИ
Иже Херувими тајно образујушче, и животворјашчеј Тројице трисвјатују пјесн припјевајушче, всјакое ниње житејское отложим попечение. Јако да Царја всјех подимем, ангелскими невидимо дориносима чинми. Аллилуиа, аллилуиа, аллилуиа.ХЕРУВИМИ
Ние кои Херувимите таинствено ги изобразуваме и на Животворната Троица Трисвета песна му пееме, сега секоја животна грижа да ја оставиме. Како оние кои ќе Го примиме Царот на сите, со Ангелски Сили невидливо следениот. Алилуја, алилуја, алилујаАНГЕЛОТ СЕ ОТКРИВА
1. Товит го повика сина си Товија и му рече: „Синко, приготви му ја наградата што те придружуваше, а треба да му дадеме нешто повеќе.” 2. А Товија одговори и рече: „Татко, нема да бидам оштетен ако му ја дадам и половината од сè што донесов; 3. зашто тој ме доведе при тебе жив и здрав, тој ја излекува мојата жена, го донесе среброто и тебе те излекува.” 4. Старецот тогаш рече” „Тој навистина го заслужил тоа.” 5. Го повика ангелот и му рече: „Земи ја половината од сè што сте донеле, па оди си со мир.” 6. Тогаш ангелот ги повика нив двајцата на страна и им рече: „Благословувајте Го Бога, прославувајте ја Неговата величина пред сите што живеат за сето она што го направи Он за вас.Добро е да се благословува Бог, да се превознесува Неговото име и со побожност да разгласуваме за Неговите дела. 7. Добро е да се чува царската тајна, и пофално е да се разгласуваат Божјите дела. Правете добро и зло нема да ве снајде. 8. Добра е молитвата кога е сврзана со пост, милостиња и праведност. Подобро е малку со справедливост, отколку многу – со неправда; подобро е да правиш милостиња, отколку да собираш злато. 9. Милостињата избавува од смрт и може да очисти од секој грев. Оние што делат милостиња и прават добри дела, ќе живеат долго на земјата; 10. а оние што грашат – непријатели се на својот живот. 11. Од вас нема да сокријам ништо: веќе ви реков дека е добро да се сокрива царската тајна и дека е пофално да ги објавувам Божјите дела. 12. Кога се молевте ти и твојата снаа Сара, јас ги вознесував вашите молитви пред Светиот; кога ги погребуваше ти мртовците, и јас бев со тебе; 13. кога не те мрзеше да станеш и да го прекинеш твоето јадење, да станеш за да го погребеш мртовецот, не беше сокриено од мене дека правиш добро дело, и јас бев тогаш со тебе. 14. И сега Бог ме прати да те исцелам тебе и твојата снаа Сара. 15. Јас сум Рафаил, еден од седуммината ангели, кои ги однесуваат молитвите на светиите и се искачуваат пред славата на Светиот.” 16. Тогаш обајцата се преплашија и паднаа ничкум, зашто ги опфати голем страв. 17. Но тој им рече: „Не плашете се, да имате мир. Благословувајте Го Господа во векови. 18. Зашто јас не дојдов по својата волја, туку по волјата на нашиот Бог. Затоа благословувајте Го во векови. 19. Во сите денови дозволував да ме гледаат вашите очи, но јас ниту јадев ниту пиев; само на вашиот поглед така му изгледаше. 20. И сега, прославете го Бога, а јас се враќам при Бога, Кој ме прати. Сега ова што стана запишете го во книга.” 21. Тогаш станаа, но него веќе не го видоа. 22. И почнаа да раскажуваат за великите и чудесни Божји дела, да говорат за тоа како им се јавил Господов ангел.
ТЕБЕ БОЖЕ ТЕ ФАЛИМЕ
Тебе, Боже, Те фалиме, Тебе, Господи, Те исповедаме, Тебе Предвечниот Отец сета земја Те велича; Тебе (те фалат) сите ангели, Тебе – небесата и сите сили, Тебе – херувимите и серафимите Непрестајно Ти извикуваат: Свет, Свет, Свет е Господ Саваот, Небесата и земјата се исполнети од Твојата слава; Тебе преславниот апостолски хор, Тебе пофалниот пророчки број, Тебе Те фали пресветлото маченичко воинство, Тебе по сета вселена Те исповеда Светата Црква, Отецот со непоимливо величие, Твојот почитуван вистински и еднороден Син, И Светиот Утешител – Дух. Ти, Цару на славата, Христе, Ти на Отца си присносуштен Син: Ти за избавување го прими човекот, Не се згнаси од Девствената утроба; Ти го победи осилото на смртта, Им го отвори на верниците Царството Небесно. Ти седиш оддесно на Бога во славата на Отецот, Ќе дојдеш да ни судиш, како што веруваме. Затоа Тебе Те молиме: Помогни им на Твоите слуги, Коишто си ги искупил со Чесната Крв. Удостој ги со Твоите светии Да царуваат во Твојата вечна слава. (се смета дека следниве стихови, главно од псалмите, се додадени подоцна:) Спаси ги, Господи, Твоите луѓе, И благослови го Твоето наследство, Издигни ги и вознеси ги во вековите; Во сите денови да Те благословуваме Тебе И да го фалиме Твоето име во вечните векови. Удостој нè, Господи, во овој ден Да се сочуваме од грев. Помилуј нè, Господи, помилуј нè: нека биде Твојата милост на нас, Господи, како што се надевавме на Тебе. На Тебе, Господи, се надеваме, Да не се посрамиме во вековите. Амин. св.Амвросиј Медиолански-
СЕ ШТО ДИШЕ НЕКА ГО ФАЛИ ГОСПОДА
Псалм 148 1. Алилуја! Фалете Го Господа од небесата, фалете Го во височините! 2. Фалете Го, сите Негови ангели, фалете Го, сите Негови воинства! 3. Фалте го, сонце и месечино, фалете Го, сите светли ѕвезди! 4. Фалете Го, небесни небеса, и води над небесниот свод! 5. Нека го фалат Господовото име, зашто Тој заповеда и се создаде. 6. Ги постави засекогаш и довека, според закон што нема да помине. 7. Фалете Го Господа од земјата, морски чудовишта и сите бездни, 8. Оган и град, снег и магла, виорен ветер, што го исполнува Неговото слово! 9. Планини и сите ридови, плодоносни стебла и сите кедрови, 10. Ѕверови и сите животни, Лазачи и крилати птици! 11. Земски цареви и сите народи, кнезови и земски судии! 12. Момчиња и девици, старци со децата заедно. 13. Сите нека Го фалат Господовото име, зашто единствено Неговото име е возвишено! Неговата слава е над земјата и небото, 14. Тој ја поткрева силата на Својот народ, Тој ги прославува своите свети, Израелевите синови – народ што Му е близок. Алилуја! Псалм 149 1. Алилуја! Пејте Му на Господа нова песна, и во собранието на светите, Неговата фала! 2. Нека Му се весели Израел на Својот Творец! Нека Му викаат радосно синовите на Сион на својот Цар! 3. Нека Го фалат Неговото име со веселба, нека Го слават со тапанче и псалтир! 4. Зашто, Господ го љуби Својот народ, со спасение ги овенчува кротките! 5. Нека се радуваат светите славно, нека извикуваат радосно од своите постели! 6. Нека им бидат на устите слава кон Бога, а во рацете мечеви остри од двете страни, 7. за да извршат одмазда над народите, и казна над племињата; 8. за да им ги фрлат царевите во вериги, а благородниците во железни окови; 9. за да го извршат над нив одамна напишаниот суд – нека им биде на чест на сите Негови свети! Алилуја! Псалм 150 1.Слава на Бога! Фалете Го Бога во Неговото Светилиште, Фалете Го во величеството на небесниот свод! 2. Фалете Го заради Неговите силни дела, Фалете Го заради Неговата бескрајна величина! 3. Фалете Го со звуците на рогот, Фалете Го со псалтир и лира, 4. Фалете Го со игра и тапанче, Фалете Го со жичани инструменти и кавал, 5. Фалете Го со звучни кимвали, Фалете Го со воскликнувачки кимвали! 6. Сè што дише – Нека Го фали Господа! Алилуја! ПРЕД МАНАСТИРСКИ ВРАТИ
Кој тропа толку доцна во длабочината на ноќниот мир На портата затворена на светогорскиот манастир? „Веќе одамна помина вечерта и нема ноќ се зафаќа, Седи отци, калуѓери, отворете ми ја тешката врата. Светлина душата ми сака, а одмор моите нозе, Изморено е моето тело, уморни се моите нозе. Но крепка е волјата моја која ноќва кон вас ме води, Да го посветам животот на верата и на слободата да им годи. Ги презрев царските дворови, царската круна и облека, И сега еве светлина барам во скромниот манатстир до века. Отворете ми ја, чесни отци, тешката манастирска врата, И примете го царскиот син како најмлад од сите вас браќа. Зашкрипи тешката врата, а над неа бувот се тргна И со крештење ги разви крилата и се сокри во ноќта црна. А на прагот на храмот свет, каде Божјето име се слави, Со факел запален настојникот се јави. Тој факелот горе го крева, над својата глава света, И здогледа, чудејќи се, безопасно босо дете. Високо му е бледото чело, со измрсени густи коси, Но челото возвишено, божествена мудрост го краси. За рака го зема старецот, му го бакна бледото чело, И низ солзи прошепти: „Те примаме мило чедо“. Векови поминаа од таа ноќ чудесна, Векови поминаа и многу ќе поминат уште. Но тоа дете уште живее зошто живее неговата слава, Зошто тоа дете беше Растко, син на Немања, Свети Сава.ИСАИЈА,гл.10
1. Тешко им на оние што создаваат неправедни закони и пишуваат остри решенија, 2. за да ги отстранат сиромасите од правосудието и да ги ограбат правата на слабите меѓу Мојот народ, за да ги направат вдовиците свој плен и да ги грабаат сираците. 3. А што ќе правите вие во денот на посетата, кога смртта ќе дојде оддалеку? Кон кого ќе прибегнете за помош? Каде ќе го оставите богатството свое? 4. Без Мене тие ќе се превиваат меѓу окованите и ќе паднат меѓу убиените. При сето тоа нема да се одврати гневот Негов, раката Негова уште е протегната.
Братства
ОЧЕ НАШ
Молитвата „Оче наш“ е Господова молитва изговорена од устата на нашиот Спасител Господ Исус Христос. Според Светите Отци молитвата „Оче наш“ е скратено Евангелие, која секојдневно се кажува, најмалку трипати во денот: наутро, напладне и навечер, молитва со која се отпочнуваат сите богослуженија и молитвословија. Преведена е на сите можни јазици на кои е преведено Светото Писмо. Оваа молитва Господ ја кажал на самиот почеток на својата јавна проповед откако ги изговорил Заповедите на Блаженствата на прочуената „Беседа на гората“ во која ги изговорил основните поставки на Своето учење. Молитвата „Оче наш“ е образец како треба да се молат христијаните за разлика од еврејските првенци, фарисеите и книжниците. Господовата молитва има седум прозби и славословие. Првите три се однесуваат на Бог – Отецот, а другите четири на нас луѓето. Од сите прозби многу значајна е шестата која вели: „...и не не воведувај во искушение...“ Многумина велат како тоа Бог не воведува во искушение, ако Тој е Бог на љубовта, на мирот, на спасението? Бог не не воведува во искушение, но допушта искушенија и затоа Го молиме да не заштити од искушенијата. И самиот Господ, иако безгрешен, иако Божји Син, беше искушуван од сатаната. А искушението за вистинските верници значи челичење – да бидеме цврсти во верата. Знаеме од Светото Писмо какви искушенија имале праведниот Јов, патријархот Авраам кој бил спремен да го принесе на жртва својот син единец Исак и многу други примери.По оваа прозба е „...избави не од лукавиот...“ што значи дека првиот искушувач е ѓаволот, потоа светот, како и нашето тело кое постојано не распнува со своите страсти и прохтеви. Молитвата „Оче наш“ треба секој христијанин да ја знае на памет и во секое време и при нејзиното изговарање се стои исправено или се коленичи, се зависи од празникот и времето.A Morning Prayer by St Patrick
Lorica by St. Patrick (Lorica was a mystical garment or breastplate that protected the wearer from danger and illness. The word was attributed to this prayer because of the sections in it regarding protection from physical and spiritual enemies.) st patrickI arise today Through a mighty strength, the invocation of the Trinity, Through belief in the Threeness, Through confession of the Oneness of the Creator of creation. I arise today Through the strength of Christ’s birth with His baptism, Through the strength of His crucifixion with His burial, Through the strength of His resurrection with His ascension, Through the strength of His descent for the judgment of doom. I arise today Through the strength of the love of cherubim, In the obedience of angels, In the service of archangels, In the hope of resurrection to meet with reward, In the prayers of patriarchs, In the predictions of prophets, In the preaching of apostles, In the faith of confessors, In the innocence of holy virgins, In the deeds of righteous men. I arise today, through The strength of heaven, The light of the sun, The radiance of the moon, The splendor of fire, The speed of lightning, The swiftness of wind, The depth of the sea, The stability of the earth, The firmness of rock. I arise today, through God’s strength to pilot me, God’s might to uphold me, God’s wisdom to guide me, God’s eye to look before me, God’s ear to hear me, God’s word to speak for me, God’s hand to guard me, God’s shield to protect me, God’s host to save me From snares of devils, From temptation of vices, From everyone who shall wish me ill, afar and near. I summon today All these powers between me and those evils, Against every cruel and merciless power that may oppose my body and soul, Against incantations of false prophets, Against black laws of pagandom, Against false laws of heretics, Against craft of idolatry, Against spells of witches and smiths and wizards, Against every knowledge that corrupts man’s body and soul; Christ to shield me today Against poison, against burning, Against drowning, against wounding, So that there may come to me an abundance of reward. Christ with me, Christ before me, Christ behind me, Christ in me, Christ beneath me, Christ above me, Christ on my right, Christ on my left, Christ when I lie down, Christ when I sit down, Christ when I arise, Christ in the heart of every man who thinks of me, Christ in the mouth of everyone who speaks of me, Christ in every eye that sees me, Christ in every ear that hears me.