ВИЕ СТЕ ИЗБРАНИОТ НАРОД

„Гледајте каква љубов ни дал Таткото: да се наречуваме Божји деца“(1. Јован 3:1) и сме. О блаженства! О, колку голема Божја љубов кон човекот! О, колку постигнала љубовта Божја! О, колку Божјата љубов се излеала! Сиротите и отфрлените грешници се направени Божји деца! Христовиот Апостол се чуди на ова и говори: „ Гледајте каква љубов ни дал Таткото: да се наречуваме Божји деца“ и сме. Што е повеќе чудесно од тоа грешник да стане Божје дете? Божјата љубов кон човекот го направила ова. Што е пославно од тоа да се наречеш и навистина да бидеш Божје дете? Божјата благодат го подарила ова на човекот. Славно е да се биде дете на земски цар; многу е пославно да се биде дете на Небесниот Цар, на Бога. Оваа слава, чест, заслуга и благородништво и име е поскапоцено од сите титули на светот. Заради ова – слава на Бога Кој го љуби човештвото!
Ако христијаните се Божји деца, тие исто така се и наследници, значи „Божји, а наследници се Христови“ (Рим, 8:17). Ако тие се Божји деца, тогаш од кого треба да се плашат?
Зошто да се плаши човек од предавник, непријател, ѓавол, демон, пекол и смрт? Бог ќе стои за нив. „Ако е Бог за нас, кој ќе биде против нас?“ (Рим. 8:31). Го примивме овој највозвишен дар од Бога при Крштевањето зошто тогаш ние луѓето се раѓаме од Бога и ја примаме оваа најславна титула.
Мили христијани! Да се сетиме на нашето Свето Крштевање и оваа највозвишена милост која Бог ја покажал: ние тогаш станавме Божји деца. Слава на Бога за ова! Но, се бара од децата да бидат како родителите: „Што е родено од тело, тело е, што е родено од Дух, дух е“ (Јован, 3:6).
Според тоа, христијаните мора да бидат слични на Бога, бидејќи се родени од Него. Според тоа да покажеме на дело дека сме Божји деца. Бог е Свет, да бидеме и ние свети. Бог е праведен, да бидеме и ние праведни. Бог е добар: „Зошто Тој прави Неговото сонце да изгрева над злите и над добрите, и дава дожд на праведните и на неправедните“ (Матеј 5:45), да бидеме и ние добри и да правиме добро и на пријателите и на непријателите наши, на оние кои не сакаат и на оние кои не мразат. Бог е сожалив, да бидеме и ние сожаливи и да покажеме милост кон нашите несреќни браќа.
Бог го мрази гревот, да го мразиме и ние секој грев и да му завртиме грб. Бог не љуби, да се љубиме и ние еден со друг. Бог ни ги простува нашите престапи, кога ќе се покаеме, да ги простиме и ние на луѓето престапите.
Христовиот Апостол не потсетува да го правиме ова: „ И така, угледајте се на Бога, како возљубени деца“ (Еф. 5:1). Кога ќе покажеме таков карактер во нас, тогаш ќе бидеме вистински деца Божји и ќе го примиме и наследството за сите добри работи ветени на Божјите деца во Исус Христос, нашиот Господ.
ПОЧИТУВАЊЕ НА НАШИТЕ БРАЌА ХРИСТИЈАНИ
Мили христијани, не можам доволно да се изначудам на добрината Божја и Неговата сожалива љубов кон нас луѓето; а размислувајќи за ова не можам, а да не воскликнам со пророкот: „ О Господи, што е човекот, за да обрнеш внимание кон него?“ (Пс.144:3), кога согледувам каква почест Господ му дарувал на човекот!
Почеста и благородништвото кои Бог ги дарува на луѓето, кои се вистински христијани, се толку големи и толку високи што не е можно не само да се опишат со зборови, туку и да се сфатат со умот. „ А вие сте избран род, царско свештенство, свет народ, народ придобиен…“(1.Петар, 2:9), говори вистински Христовиот Апостол.
Од што можеме да ја видиме неопишливата и несфатлива добрина и сочувствителната Божја љубов кон човекот? Да ги погледнеме и поставиме почеста и благородништвото на христијаните пред нашите внатрешни очи, за да можеме да ревнуваме за нив и да ги бараме со желба. Отворете ги сетилата на вашата душа и ќе го слушнете зборот кажан за вистинските христијани.
1.Тие се наречени и навистина се Божји деца. Што е пославно за човекот од ова име? Христовиот Апостол со право се чуди и со чудење им говори на христијаните: „Гледајте каква љубов ни дал Таткото: да се наречуваме Божји деца.“ (1. Јован, 3:1) и сме. Христијаните исто се молат на Бога, како кон свој Отец и во еден глас говорат: „Отче наш, Кој си на небесата…“(Матеј, 6:9).
О, чуда! Грешниците му се обраќаат на Сесветиот Бог: „Отче наш“! О, наше големо благородништво и почест и утеха. О, мили христијани!Отецот на Единородниот Син Божји е наш Отец, Неговиот Бог е наш Бог, како што Тој сам говори за наша голема утеха: „Се враќам при Мојот Татко и вашиот Татко, при Мојот Бог и вашиот Бог“(Јован, 20:17).
2.Вистинските христијани имаат блиска заедница и пријателство со Таткото и Синот Негов, Исус Христос. Христовиот Апостол не уверува со оваа изрека: „А нашето заедништво е со Таткото и со Неговиот Син Исус Христос“ (1.Јован, 1:3). Колку е тоа големо можете и сами да видите.
За луѓето е од големо значење кога имаат пријателство и заедница со земски цар; колку е неопишлива поголема привилегијата да се има заедница и пријателство со Бога, Кој е Цар на царевите и Господар на господарите и Кој живее во непристапна светлина! О, колку донела добрината и љубовта Божја кон човекот! Погледи христијанину и ќе видиш благородништво и заслуги на христијаните. Тие имаат заедница со великиот и несфатливиот Бог.
Боже, Твојата добрина е голема и Твојата љубов кон паднатиот и бедниот човек е над секој збор и сфаќање!
3.Кај вистинските христијани, како во духовни храмови, Бог Отецот и Синот и Светиот Дух, пребива во љубов. Господ за ова говори: „„Ако некој Ме љуби, ќе го држи Моето Слово, и Мојот Татко ќе го љуби: при него ќе дојдеме и при него ќе се настаниме“ (Јован, 14:23). Што може да биде почесно и поблагородно од душа во која живее Три-Ипостасниот Бог во благодат и љубов? Од голема слава за луѓето е да примат земски цар во својот дом; колку е уште пославно да се прими Небесниот Цар во домот на својата душа и Тој да живее во неа.
Што, исто така, може да биде поблажено од таа душа во која Бог живее како во храм? Рај на сладост и радост, Царството Небесно е во неа. О, блаженство! О, достоинство! О, благородништво на христијанска душа!
Бог, Битие без почеток и без крај, врховно добро и несоздадено, сака да живее во Света христијанска душа повеќе отколку на Небесата или во било кој друг храм.
О, најдобар и сакан Боже, Создателу наш, дојди и посети ги нашите уморни души, души создадени од Тебе според Твојата слика и подобие!
4.Висинските христијани се духовни членови на најсветата Главам Христос, Царот над царевите и Господар над господарите. Апостолот во врска со ова вели: „Зашто, ние сме членови на Неговото Тело – од Неговото месо и Неговите коски“ (Ефес. 5:30).
Свети христијански души! Кренете ги вашите очи и погледнете како вашата Глава е поставена на десната страна на Бога, во слава на Отецот. Од кого е почитувана и обожавана? Од Ангелите и Архангелите и од сите војски небесни и секое создание.
„Затоа и Бог Го превозвиши и Му подари име, што е над секое име, и во Исусовото име да се поклони секое колено на оние: кои се на небото, и на земјата, и под земјата“ (Фил. 2; 9-10).
Вие сте членови на Неговата највозвишена Глава. Како што Главата е прославена, така исто и Неговите членови учествуваат во Неговата слава. Ова е слава на вистинските христијани, ова е нивното благородништво и вредност! Тие се духовни членови на највозвишената Глава, Исус Христос.
5. Душите на вистинските христијани се верени со бесмртниот Женик Исус Христос. Апостолот сведочи за ова: „Бидејќи ве свршив со еден маж, за да ве приведам како чиста девица пред Христа“ (2. Кор. 11:2). „Оваа тајна е голема“ (Еф. 5:32). Како што Женикот е славен, исто така и Неговата невеста учествува во Неговата слава. Што е почесно и пославно од Исус, Синот Божји? Што е почесно и поблагородно од душите на верените за Него?
6.Вистинските христијани се „наследници Божји“ и „Сонаследници Христови“ (Рим, 8:17). Нивно е вечното и небесно Царство и сите добри работи. „Што окото не виде, што увото не чу, што во човечкото срце не дојде, тоа Бог го приготви за оние, кои Го љубат.”(1.Кор. 2:9)
Овие и други имиња и титули Светиот Дух ги припишува на вистинските христијани. Тогаш гледајте ја славата и благородништвото на христијаните. Сета слава на светот не е ништо во споредба со нив. Исповедајте дека нема ништо пославно и поблагородно од вистинскиот христијанин.
Исус Христос, Синот Божји, го заработи ова благородништво и слава за нас со Своето страдање и смрт и тоа ни го подари Небесниот Татко. Светиот Дух ги усовршува, а вистинското покајување заедно со верата ги прима. Ова благородништво и слава или се заработува или се губи тука, на овој свет. Тие се стекнуваат преку вистинско покајување и вера; се губат со неверие и некаење.
О, вие, кои трагате по суетата на овој свет и коисте фалени и возвишувани во вашето достоинство со имиња и титули! Завртете ги вашите внатрешни очи кон славата и честа на христијаните и трагајте по нив за навистина да станете благородни и славни. Славата на вистинските христијани не се покажува сега, но може само да се здобие и познае со вера. Ќе биде откриена во откровението на децата Божји.
Мили, Апостолот говори: „Возљубени, сега сме Божји деца, и уште не се откри што ќе бидеме; но знаеме: кога ќе се открие ќе Му бидеме слични, зашто ќе Го гледаме Онаков Каков што е“ (1.Јован. 3:2). „Тогаш праведниците ќе светнат како сонце во Царството на својот Татко. Кој има уши да слуша, нека слуша!” (Матеј 13:43).
ЕВАНГЕЛИЕ НА СПАСЕНИЕТО
Мили христијани! Ништо не е попријатно, посакано и послатко за нас грешниците од Евангелието.Подраго за гладниот од лебот, за жедниот од водата, за заробениците и тие во затвор од слободата- тоа е Евангелието за грешните кои ја сфаќаат својата несреќа.
„Зашто Човечкиот Син дојде да го бара и да го спаси изгубеното“ (Лука 19:10). Ова е многу сладок глас на Евангелието. Кој е овој Син Човечки? Тој е Син Божји, Цар на Небесата испратен од Својот Татко Небесен, Оној Кој сакал заради нас да се нарече Син Човечки. Зошто дошол? Да не побара и да не спаси нас кои сме изгубени и да не приведе во Своето вечно Царство. Што моѓе да биде подраго и попосакувано за нас кои сме се изгубиле? Но, да погледнеме што е Евангелието, што тоа бара од нас и кое правилно се проповеда.
1. Евангелието означува најрадосни вести. Тоа го проповеда Христос, Спасителот на светот, Кој дошол да ги бара и спасува изгубените. Слушнете сите вие изгубени грешници, слушајте го тој најсладок глас на Евангелието! Тоа извикува кон нас сите: „Синот Човечки дојде да го најде и спаси она што е изгубено“.
Страшно е да се најдеме во грев пред Бога. Евангелието говори дека наѓите гревови простени заради Христовото Име и дека Христос е нашето оправдување пред Бога. Во Тебе, Спасителу мој, Исусе Христе, Сине Божји, јас сум оправдан. Ти си мојата вистина и моето просветлување.
Страшно е за нас да се најдеме во непријателство пред Бога. Евангелието проповеда дека Христос не помирил со Бога и откако дојде проповедаше мир и на блиските и далечните. Страшна е за нас клетвата на Законот зошто сите ние сме грешници. Евангелието проповеда дека Христос не откупил од клетвата на Законот, станувајќи Самиот клетва за нас. За нас страшна е смртта. Евангелието проповеда дека Христос е нашето воскресение и живот.
Страшни работи за нас се пеколот и геената. Евангелието проповеда дека Христос не избавил од пеколот и неговите беди. Страшно е за нас да бидеме одвоени од Бога. Евангелието проповеда дека со Господ ќе бидеме секогаш во Царството Небесно.
Ова е, благословени христијани, најслаткиот глас на Евангелието: „Испитајте, тогаш, вкусете и видете колку е добар Господ: блажен е човекот, кој се надева на Него!“(Пс. 34:8). „Зашто Бог толку го возљуби светот, што Го даде Својот Единороден Син, та секој, кој верува во Него, да не загине, туку да има вечен живот. Зашто Бог не Го испрати Својот Син во светот за да му суди на светот, туку светот да се спаси преку Него. Кој верува во Него, нему не му се суди; а кој не верува веќе е осуден, зашто не поверувал во името на Единородниот Божји Син“ (Јован, 3: 16-18). „Благословен е Господ, Израелевиот Бог, зашто го посети и го искупи Својот народ; и ни издигна рог за спасение во домот на Својот служител Давид“ (Лука, 1; 68-69).
2. Тоа бара од нас христијаните да ги примиме овие немесни и најслатки вести со благодарност како да се испратени од Небесата и од чисто срце секогаш да му благодариме на Бога, нашиот Добротвор, Кој така изобилно ја изли милоста врз нас кои сме недостојни. Да го љубиме и ние Него, Кој е достоен за сета љубов. Љубовта бара од нас никогаш да не го навредуваме љубениот. Бог е навреден со секој грев. Да се чуваме од секој грев и да ја исполнуваме Неговата света волја за да не Го навредиме нашиот сочувствителен Отец и Добротвор. „Отче наш Кој си на небесата, да се свети Името Твое, да дојде Царството Твое, дабиде волјата Твоја, како на небото така и на земјата…“ (Матеј 6; 9-10).
На кого се проповеда Евангелието? Христос ни говори: ”Господовиот Дух е на Мене, зашто Ме помаза и Ме испрати да им проповедам на бедните; да ги исцелам скрушените по срце“ (Лука, 4:18). Со други зборови, на оние луѓе кои признавајќи ги своите гревови го согледуваат своето сиромаштво, несреќа и јад и имаат скрушено срце со страв од Божјиот Суд и страдањата; ним Евангелието праведно им се проповеда како исцелувачки мелем кој се става на рането тело.
Ова е изрека на верниците, достојна на секое прифаќање дека: „Верно е словото и достојно – за полно примање: Исус Христос дојде во светот да ги спаси грешниците, од кои сум прв јас“ (1. Тим. 1:15). Светиот Дух ти зборува преку Својот слуга : „Жртва на Бога е дух скрушен, срце скрушено и смирено Бог нема да презре“ (Пс. 50:17). Оваа жртва се нуди на Бога од покајничко и смирено срце и Бог ја прифаќа повеќе од било која друга жртва. Бог гледа милостиво на таквата жртва и ја испраќа Својата благодат врз неа.
И така гледате, О, христијани, дека Евангелието не е наменето за оние христијани кои живеат немарно и во грев, кои не ги гледаат своите гревови, несреќа и сиромаштво и немаат смирено срце. Зошто од каква корист е маслото за карпата? Мелемот е ставен на раната и исцелувањето се дава на оној кој ја препознава и признава својата немоќ – на таквите луѓе им е речено: „Бидете нажалени, тагувајте, и заплачете: вашата смеа нека се претвори во тага, а радоста во жалост! Бидете понизни пред Господа, и Тој ќе ве возвиши!“(Јаков, 4; 9-10). И повторно: „Секирата веќе лежи при коренот на дрвјата; затоа секое дрво, што не дава добар плод, се сече и се фрла во оган“ (Матеј, 3:10).
Грешници! Да се плашиме од Судот Божји и да се трудиме да имаме скрушено и смирено срце, за да можеме и ние да се приближиме на Евангелието како на спасувачки суд на жива вода на освежување и утеха и да можеме да ги наводениме нашите души и така да го примиме вечниот живот во Исуса Христа, нашиот Господ на Кого нека е слава со Отецот и Светиот Дух и сега и секогаш и во вековите на вековите.
администрација на МВПЦ